Σάββατο 7 Μαρτίου 2009

Φρίκη....

Σκέφτηκα να τα παρατήσω γιατί σαν κότσυφας μόνο αγάπη και αισιοδοξία βλέπω παντού.
Την ίδια στιγμή όμως έξω από το δάσος ζουν και βασιλεύουν τέρατα,κτήνη,ανθρωπάκια....
Ένοιωσα πως αυτό που κάνω είναι χαζοχαρούμενο...σκέφτηκα πως την στιγμή που όλα γύρω μας καταρρέουν εγώ ίσως να ονειροπολώ προσπαθώντας να στείλω παντού αισιόδοξα μηνύματα και θετική ενέργεια.
Μετά είπα να φύγω από το δάσος και να ζήσω για λίγο στον κόσμο των τεράτων...αυτό μάλιστα είπα...ίσως και να είναι χρησιμότερο.
Κατέληξα ωστόσο ότι αυτά τα δυο είναι δρόμοι παράλληλοι και μόνο αν συνεχίσω και στους δυο θα έχω ισορροπία ψυχική που είναι απαραίτητη.
Είπα από αυτήν εδώ τη γωνιά να γράψω για τον έξω κόσμο...για τον δικό μας κόσμο...για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
Να ξεφωνίσω όλα τα κτήνη που παίζουν μπιλιάρδο στην πλάτη μας.
Δεν εχω αυταπάτες πως θα αλλάξω τον κόσμο από αυτήν εδώ την δικτυακή γωνιά...άλλα δεν μπορώ να μην προσπαθήσω......Ακόμα και η αποδοκιμασία μας, έστω κι αν κάνεις δεν την δει, ειναι κάτι, από το να κλείνουμε τα μάτια η να σφυρίζουμε αδιάφοροι.
Μπορεί με την απανθρωπιά που επικρατεί στον κόσμο μας, να αηδιάζω με το είδος μας, ωστοσο ακομα μπορώ και αγαπώ τους ανθρώπους...



Κι αν υπάρχουν κτήνη με ανθρώπινη μορφή, δεν θα με κάνουν να αλλάξω ούτε να γίνω ίδιος μ αυτούς.
Αυτό που ειναι οδυνηρό ωστοσο ειναι να βλέπω κάτι και να μην μπορώ να επέμβω, να αντιδράσω...Ίσως κάποτε να μάθω να να μην αποκαρδιώνομαι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, άλλα να φωνάζω με όλη μου την δύναμη:






ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΡΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΣΤΑΜΑΤΉΣΤΕ ΑΥΤΉ ΤΗ ΦΡΊΚΗ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΞΥΠΝΉΣΤΕ ΤΈΡΑΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!







Ένα οχτάχρονο αγοράκι πιάστηκε σε αγορά του Ιράν να κλέβει λίγο ψωμί.
Στο όνομα του Ισλάμ το παιδί θα πρέπει να τιμωρηθεί.................









Ένα αυτοκίνητο θα πατήσει το χεράκι του....θα χάσει την δυνατότητα να το ξαναχρησιμοποιήσει..............





















Αυτό το χεράκι δεν θα κλέψει ξανά....ψωμί......δεν θα ξαναπαίξει.............




































Η δικαιοσύνη για μια ακομα φορά αποδόθηκε από τους ανθρώπους κτήνη....ο κόσμος θα μ ειναι καλύτερος από δω και πέρα.



Συγνωμη αγόρι μου.....συγνώμη........................

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

τι να φταίει?


Με τον Ρούντι ζούμε μαζί εδώ και έντεκα χρόνια...ήταν τριών μηνών όταν τον πήρα στα χέρια μου και τον πήγα στο σπίτι...Από μικρο παιδί αγαπούσα τα σκυλιά αν και σε ηλικία τριών ετών με είχε δαγκώσει στο πόδι ένα σκυλάκι...προφανώς όχι τόσο δυνατά που να με κάνει να τα φοβάμαι.
Με τα σκυλιά λοιπόν τα πήγαινα μια χαρά, άλλα ποτέ δεν είχα πριν τον Ρούντι άλλο σκυλί γιατί οι ευθύνες είναι πολλές και εγώ τότε έμενα μόνος και η δουλεία μου ήταν τέτοια που άλλαζα περιβάλλον κάθε τόσο.
Τον χειμώνα στην Αθήνα και από την άνοιξη σε καποιο νησί....ωραία όλα αυτά για κάποιο σαν και μένα, που ψοφάει για αλλαγές, άλλα τα σκυλάκια ειναι πλάσματα ρουτίνας και ειναι σχεδόν αδύνατον να προσαρμοστούν σε μια τέτοια κατάσταση.
Τα άλλα...τουλάχιστον...γιατί ο Ρούντι ποτέ δεν έδειξε να τον χαλάνε αυτές οι αλλαγές...κάθε άλλο, του άρεσαν πολύ θα έλεγα από την συμπεριφορά του. Σκυλάκι καλό....δεν έχει δαγκώσει ούτε γάτα....κοινωνικότατος και παιγνιδιάρης...αν και δεν ειναι από τζάκι ,ξεχωρίζει για τους τρόπους του και την καλή του διάθεση. Μπορεί να ειναι μικροκαμωμένος, άλλα αυτό δεν τον εμπόδιζε στα νιάτα του να τρέχει με 70 χιλιόμετρα την ώρα τουλάχιστον για ένα λεπτό προκειμένου να μην χάσει την βόλτα του επάνω στην μηχανή, που τόσο πολύ του αρέσει...
Θα μου πεις...μα γιατί τα λες όλα αυτά φίλε μου?
Πριν από λίγο βγήκα για να πάω ως το σούπερ μάρκετ που ειναι εδώ κοντά...και πήρα και τον Ρούντι μαζί μου.
Τον εχω μάθει και ακολουθεί ελεύθερος χωρίς κανένα κίνδυνο για ατυχήματα, άλλα ούτε και για τους περαστικούς, αφού όπως είπα ο Ρούντι ειναι ένα άκακο σκυλάκι.
Όπως προχωρούσαμε λοιπόν μια θείτσα που έρχονταν προς το μέρος μας, τσίριξε λες και είδε λιοντάρι να του τρέχουν τα σάλια.....
-Μαζέψτε τα μαζέψτε το!!!!!! Είπε....
Δεν εκανα φυσικά τιποτα....απλά όταν πέρασα από διπλά της είπα: δεν μπορεί να σε φάει....
Όταν γύριζα από τα ψώνια....ένας παππούς με ένα παιδάκι, το εγγονάκι του, όταν είδε τον Ρούντι το πήρε στα χέρια φωνάζοντας: παλιόσκυλα!!!!
Συνέχισα να βαδίζω κοιτώντας τον Ρούντι που ειναι λίγο μεγαλύτερος από μια γάτα...και σκεφτόμουν....τι τους έχει δαγκώσει αυτούς τους ανθρώπους που πανικοβάλλονται στην θέα ενός τέτοιου σκυλιού?
Ενός σκυλιού με ρούχα και στο μέγεθος γάτας!!!! Θα μπορουσε να ειναι κίνδυνος για οποιοδήποτε άνθρωπο ένα τέτοιο θέαμα....η πηγή γέλιου?
Και ακομα χειρότερα...αυτό το παιδί που το σήκωσε ο παππούς φωνάζοντας .....
παλιόσκυλα...τι συμπεριφορά θα έχει και τι θα νοιώθει βλέποντας τα κακόμοιρα τα σκυλάκια?