Πέμπτη 5 Μαρτίου 2009

τι να φταίει?


Με τον Ρούντι ζούμε μαζί εδώ και έντεκα χρόνια...ήταν τριών μηνών όταν τον πήρα στα χέρια μου και τον πήγα στο σπίτι...Από μικρο παιδί αγαπούσα τα σκυλιά αν και σε ηλικία τριών ετών με είχε δαγκώσει στο πόδι ένα σκυλάκι...προφανώς όχι τόσο δυνατά που να με κάνει να τα φοβάμαι.
Με τα σκυλιά λοιπόν τα πήγαινα μια χαρά, άλλα ποτέ δεν είχα πριν τον Ρούντι άλλο σκυλί γιατί οι ευθύνες είναι πολλές και εγώ τότε έμενα μόνος και η δουλεία μου ήταν τέτοια που άλλαζα περιβάλλον κάθε τόσο.
Τον χειμώνα στην Αθήνα και από την άνοιξη σε καποιο νησί....ωραία όλα αυτά για κάποιο σαν και μένα, που ψοφάει για αλλαγές, άλλα τα σκυλάκια ειναι πλάσματα ρουτίνας και ειναι σχεδόν αδύνατον να προσαρμοστούν σε μια τέτοια κατάσταση.
Τα άλλα...τουλάχιστον...γιατί ο Ρούντι ποτέ δεν έδειξε να τον χαλάνε αυτές οι αλλαγές...κάθε άλλο, του άρεσαν πολύ θα έλεγα από την συμπεριφορά του. Σκυλάκι καλό....δεν έχει δαγκώσει ούτε γάτα....κοινωνικότατος και παιγνιδιάρης...αν και δεν ειναι από τζάκι ,ξεχωρίζει για τους τρόπους του και την καλή του διάθεση. Μπορεί να ειναι μικροκαμωμένος, άλλα αυτό δεν τον εμπόδιζε στα νιάτα του να τρέχει με 70 χιλιόμετρα την ώρα τουλάχιστον για ένα λεπτό προκειμένου να μην χάσει την βόλτα του επάνω στην μηχανή, που τόσο πολύ του αρέσει...
Θα μου πεις...μα γιατί τα λες όλα αυτά φίλε μου?
Πριν από λίγο βγήκα για να πάω ως το σούπερ μάρκετ που ειναι εδώ κοντά...και πήρα και τον Ρούντι μαζί μου.
Τον εχω μάθει και ακολουθεί ελεύθερος χωρίς κανένα κίνδυνο για ατυχήματα, άλλα ούτε και για τους περαστικούς, αφού όπως είπα ο Ρούντι ειναι ένα άκακο σκυλάκι.
Όπως προχωρούσαμε λοιπόν μια θείτσα που έρχονταν προς το μέρος μας, τσίριξε λες και είδε λιοντάρι να του τρέχουν τα σάλια.....
-Μαζέψτε τα μαζέψτε το!!!!!! Είπε....
Δεν εκανα φυσικά τιποτα....απλά όταν πέρασα από διπλά της είπα: δεν μπορεί να σε φάει....
Όταν γύριζα από τα ψώνια....ένας παππούς με ένα παιδάκι, το εγγονάκι του, όταν είδε τον Ρούντι το πήρε στα χέρια φωνάζοντας: παλιόσκυλα!!!!
Συνέχισα να βαδίζω κοιτώντας τον Ρούντι που ειναι λίγο μεγαλύτερος από μια γάτα...και σκεφτόμουν....τι τους έχει δαγκώσει αυτούς τους ανθρώπους που πανικοβάλλονται στην θέα ενός τέτοιου σκυλιού?
Ενός σκυλιού με ρούχα και στο μέγεθος γάτας!!!! Θα μπορουσε να ειναι κίνδυνος για οποιοδήποτε άνθρωπο ένα τέτοιο θέαμα....η πηγή γέλιου?
Και ακομα χειρότερα...αυτό το παιδί που το σήκωσε ο παππούς φωνάζοντας .....
παλιόσκυλα...τι συμπεριφορά θα έχει και τι θα νοιώθει βλέποντας τα κακόμοιρα τα σκυλάκια?

2 σχόλια:

Νικόλαος Παπουτσής είπε...

Τι τους δάγκωσε?...η τι τους τσίμπησε καλύτερα?

Mac-13 είπε...

Και εγω φιλε μου ετυχα σε μια παρόμοια περίπτωση. Ημουν με την μανα μου εξω στην αγορα και ειχαμε παρει και το σκυλάκι μας μαζί. Είναι ελάχιστα μεγαλύτερο απο το δικό σου αλλά δεν πλησιάζει κανεναν με κακό σκοπο. Ετσι που προχωρουσαμε λοιπον, κάποια στιγμη πηγε να περάσει απο διπλα μας μια κυρια με το αγοράκι της που αντε να ητανε 4 χρονων. Μολις το παιδί εφτασε κοντα στο σκύλο μου, πήγε να τον κλωτσήσει χωρις ο σκυλος ουτε καν να τον κοιταξει! Ευτυχως προλαβα και τον τραβηξα προς το μερος μου και δεν τον πετυχε! Μου ηρθε να το κλωστησω εγω το κωλόπαιδο, αλλα υπάρχουν νομοι για τους ανθρώπους που δυστυχώς δεν υπάρχουν για τα ζώα. Όταν το σκέφτηκα λίγο το πράγμα, δεν μπορούσα να πιστέψω το πώς το παιδι με τέτοια φυσικότητα πήγε να κλωτσήσει τον σκύλο, σχεδόν αντανακλαστικά! Φαντάσου ότι απο τοσο μικρή ηλικία, ήδη κάπου θα την είχε δει αυτη την πράξη και πήγε να την μιμιθεί, ή με τί αρχές το μεγάλωσαν οι γονεις του για να μην σέβεται τα ανυπεράσπιστα ζωάκια. Έλεος πια στις μέρες μας, πρέπει να καθοριστούν κάποιοι πιο αυστηροί νόμοι για την κακομεταχείρηση των ζώων επιτέλους! Φαντάσου τι θα γινόταν αν γυρνούσε και του πάταγε καμιά δαγκωνιά... ακόμη θα έτρεχα με τις μυνησεις!